Leestijd 3 - 4 min
De jongerenraad als leerschool voor de toekomst
“Nee heb je, ja kun je krijgen.” Nigel* is een van de jongeren in de leerling jongerenraad die Forensisch Centrum Teylingereind en De Burcht voor voortgezet speciaal onderwijs samen organiseren. Als afgevaardigde komt Nigel op voor de wensen en belangen van zijn leefgroep. En dat levert ook educatieve meerwaarde op, merkt coördinator langverblijf Andrea Harrell van De Burcht.

Specifieke haarproducten wel, een airfryer niet. Shisa’s (waterpijpen, red.) zijn niet welkom, maar eens in de zes weken een barbecue mag dan weer wel.

Omdat jongeren die op school zitten op De Burcht in Teylingereind verblijven, is de agenda van de jongerenraad anders dan op een andere school. “Het is nu eenmaal een gevangenis, dus bepaalde dingen kunnen niet”, zegt Andrea Harrell.

“De jongerenraad is het enige moment waarop de jongeren bij het management aandacht kunnen vragen voor hun leefwereld.”

Andrea neemt als coördinator langverblijf deel aan de jongerenraad, net als haar collega Ilse Huiskes dat voor kortverblijf doet. Daarnaast bestaan beide jongerenraden uit afgevaardigden van elke leefgroep (momenteel vier op langverblijf en tien op kortverblijf), de directeur van het Forensisch Centrum, een coördinator en soms ook het hoofd facilitair.
Om de zes weken komen ze bij elkaar en van elke bijeenkomst wordt een verslag gemaakt, met een actielijst.

Goed praten

Nigel is lid geworden van de jongerenraad omdat hij ‘goed kan praten’. Voordat er een bijeenkomst is, vraagt hij in zijn leefgroep welke wensen er zijn. “Ik doe het omdat ik dingen voor elkaar krijg”, vertelt hij.

Nigel: “Ik vraag aan de jongens wat ze willen en ik koppel ook weer terug wat de jongerenraad erover zegt. En ik zeg het van tevoren als iemand iets vraagt wat niet realistisch is. Een shisha-lounge (waterpijp, red.) in de zomer gaat hem natuurlijk niet worden, maar we hebben nu wel elke zes weken een barbecue en 24 uur televisie. Toen ik aangaf dat het onlogisch was dat we ’s avonds wel mochten gamen, maar geen tv mochten kijken, is dat veranderd. Nee heb je, ja kun je krijgen.”

Gezonde airfryer

Andrea noemt de jongerenraad een mooie leerschool voor de toekomst van jongens zoals Nigel, die goed kunnen praten en begrijpen waarmee ze bezig zijn. “Ze leren om zich te uiten en om met argumenten te komen”, zegt ze.

“Veel vragen gaan over facilitaire zaken, zoals de bestellijst en de producten die daar wel of juist niet op staan. Dat ze een airfryer willen omdat dat gezonder is dan een magnetron, vind ik echt te gek. Dat het van Het Forensisch Centrum niet mag, is een teleurstelling, maar ook wel weer begrijpelijk.”

De coördinator veiligheid maakt van elk verzoek een risicoanalyse en kijkt vanuit veiligheidsoverwegingen of iets kan of mag. Andrea: “Daarin moeten we met elkaar de balans vinden, want als deze jongeren te vaak ‘nee’ horen, gaan ze bij de pakken neerzitten en krijg je een sfeer van ‘er verandert toch niets’.”

Leerelement benutten

Andrea en Ilse willen het leerelement meer benutten en deelname aan de jongerenraad aantrekkelijker maken.

Andrea: “Ik vind dat we in deze jongens moeten investeren. Ze gaan straks weer de samenleving in en door lid te zijn van de jongerenraad, leren ze hoe ze de situatie in hun leefgroep kunnen veranderen of verbeteren. Ik zou het proces met ze willen doornemen en deelname koppelen aan de competenties van de opleiding die ze hier volgen. Ik denk dan aan een presentatie geven of op papier zetten waarom ze bepaalde fitnessapparatuur willen of waarom het eten zou moeten veranderen. Het is door de waan van de dag alleen lastig om hier tijd voor te vinden.”

“Ze leren om zich te uiten en om met argumenten te komen.”

Aandacht vragen

Andrea: “Als we vanuit onze school een groepje kunnen vormen waarin de jongeren samen met een docent de bijeenkomsten van de jongerenraad voor-bespreken, dan halen we er veel meer rendement uit.”

“Op de groepen zijn er al jongerenvergaderingen waar dit gebeurt. De jongerenraad is het enige moment waarop de jongeren bij het management aandacht kunnen vragen voor hun leefwereld.”

Andrea vindt het mooi dat de directeur in de jongerenraad zit, meedenkt en empathisch kan zijn. “Het is niet dat we jongeren bepaalde dingen niet gunnen, maar ze zitten hier wel een straf uit. Juist daarom is het bijzonder dat we met elkaar aan tafel zitten om te bespreken welke mogelijkheden er wél voor deze jongeren zijn.”

*Nigel is een fictieve naam


auteur Karin Marijnis
fotografie Marieke Wijntjes